Pamiętnik Puławski: prace Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, z. 139

Permanent URI for this collection

https://bc.iung.pl/handle/123456789/1422

Browse

Now showing 1 - 20 of 30

Jakość ziarna jęczmienia jarego uprawianego w płodozmianie i monokulturze w zależności od sposobu pielęgnacji łanu
(IUNG-PIB, 2005) Kwiatkowski, Cezary; Wesołowski, Marian
Doświadczenie polowe prowadzono w latach 2001-2003 w warunkach gleb lessowych środkowej Lubelszczyzny. Celem badań było porównanie plonu i zawartości składników pokarmowych w ziarnie oraz plonu białka jęczmienia jarego uprawianego w płodozmianie i 3-letniej monokulturze. Drugi czynnik eksperymentu stanowiły sposoby pielęgnacji łanu - ekstensywny i intensywny. Ekstensywna pielęgnacja jęczmienia jarego powodowała obniżenie zawartości białka, włókna i tłuszczu w ziarnie oraz wzrost zawartości popiołu i substancji BAW. Uprawa jęczmienia jarego w monokulturze obniżała plonowanie zboża o około 11,9% w stosunku do uprawy w płodozmianie. Uprawa jęczmienia jarego w trzyletniej monokulturze pogarszała skład pokarmowy i celność ziarna w porównaniu z płodozmianem.
Następczy wpływ nawożenia organicznego oraz mineralnego azotowego na plonowanie oraz wybrane cechy jakościowe ziarna pszenicy jarej
(IUNG-PIB, 2005) Wacławowicz, Roman; Parylak, Danuta; Śniady, Roman
W przeprowadzonych badaniach podjęto próbę określenia zmian wybranych cech jakościowych ziarna pszenicy jarej oraz poziomu jej plonowania pod wpływem zróżnicowanych form nawożenia organicznego zastosowanego pod przedplon (obornik bydlęcy, wermikompost, słoma i międzyplon ścierniskowy wraz z liśćmi buraczanymi) z jednoczesnym stosowaniem rosnących dawek nawozów azotowych (O, 60, 100, 150,200 kg*N·ha-1). Wprowadzenie do gleby nawozów naturalnych i organicznych pod przedplon (burak cukrowy) oraz bezpośrednie przyoranie liści buraczanych pod pszenicę jarą nie wpływało istotnie na jej plonowanie. Udowodnioną statystycznie zwyżkę plonu ziarna pszenicy stwierdzono natomiast po zastosowaniu co najmniej 150 kg*N·ha-1, Nawożenie organiczne oraz rosnące dawki nawożenia azotem pod badaną roślinę nie różnicowały istotnie także dorodności ziarna pszenicy jarej. Nieznacznie większą MTZ stwierdzono po wprowadzeniu pod przedplon wermikompostu lub po zastosowaniu 60 lub 100 kg*N·ha-1. Zawartość białka ogólnego w ziarnie w większym stopniu zależała od dawki azotu niż od nawożenia organicznego. Rosnące dawki nawozów azotowych powodowały systematyczny wzrost zawartości białka w plonie głównym pszenicy. Nie stwierdzono następczego wpływu nawożenia organicznego na zawartość fosforu i potasu w plonie, natomiast intensyfikacja nawożenia azotem sprzyjała niewielkiemu zwiększeniu koncentracji badanych makroelementów w ziarnie pszenicy jarej.
Nawożenie jakościowej pszenicy jarej i ozimej a plon i jakość ziarna
(IUNG-PIB, 2005) Kocoń, Anna
Praca dotyczy nawożenia dwu form pszenicy jakościowej: jarej i ozimej oraz jego wpływu na plon i jakość ziarna. Ziarno przeznaczone na cele konsumpcyjne musi charakteryzować się wysoką wartością technologiczną, określaną przez wartość przemiałową ziarna i wartość wypiekową mąki. Opracowanie ma charakter pracy przeglądowej, syntetycznej, nie wnika szczegółowo w nawożenie poszczególnych odmian pszenicy. Z praktycznego punktu widzenia największe efekty plonotwórcze oraz poprawę wyróżników jakościowych ziarna uzyskuje się pod wpływem racjonalnego nawożenia pszenicy azotem. Jednak jest to możliwe tylko w przypadku właściwego i zrównoważonego nawożenia pszenicy wszystkimi innymi niezbędnymi składnikami odżywczymi. Niedobór któregoś ze składników odżywczych obniża plon ziarna, a często także pogarsza jego wartość technologiczną czy odżywczą. W nowoczesnym podejściu do produkcji pszenicy jakościowej nawożenie rozpatrywane jest jako zbilansowany i zrównoważony system, uwzględniający potrzeby pokarmowe i nawozowe roślin, gdyż tylko wtedy możliwe jest uzyskanie wysokiego plonu ziarna o jakości odpowiadającej normom przyjętym na rynku.
Nawożenie siarką jako czynnik kształtujący metabolizm roślin uprawnych i jakość płodów rolnych
(IUNG-PIB, 2005) Podleśna, Anna
Nowym problemem w krajach europejskich jest pogłębiający się deficyt siarki spowodowany znacznym ograniczeniem emisji gazowych zanieczyszczeń powietrza. Ta sytuacja może doprowadzić do obniżenia poziomu plonowania wielu roślin oraz wpłynąć na pogorszenie ich jakości użytkowej, siarka odgrywa bowiem ważną rolę w metabolizmie. Jest niezbędna w biosyntezie białka, tworzeniu chlorofilu i fotosyntezie. Wiadomo obecnie, że siarka wpływa na smak, zapach i wygląd płodów rolnych, a także na ich wartość przetwórczą i żywieniową. Nadmierne nawożenie siarką może zwiększyć koncentrację glukozynolanów w rzepaku, ale z literatury i badań własnych wynika, że niedobór tego składnika obniża wartość pastewną nasion roślin strączkowych oraz motylkowatych i traw, co jest związane z zahamowaniem syntezy aminokwasów siarkowych. Nawożenie siarką wpływa korzystnie na wydajność i jakość oleju rzepakowego, skład białek zapasowych zbóż oraz podnosi jakość jęczmienia browarnego i wartość technologiczną ziarna pszenicy. Odpowiednie nawożenie siarką przeciwdziała gromadzeniu szkodliwych związków azotowych w korzeniach buraka cukrowego oraz zwiększa zawartość karotenu, witaminy C i skrobi w bulwach ziemniaka. Ponadto, nawożenie tym składnikiem podnosi naturalną odporność roślin na stresy wywołane przez suszę, mróz, choroby i szkodniki.
Numerical maps of the agroclimate of Poland
(IUNG-PIB, 2005) Zaliwski, Andrzej S.; Górski, Tadeusz
The computerized Agroclimate Model of Poland is a component of the Integrated Spatial Information System for Agricultural Production in Poland built at the Institute ofSoil Science and Plant Cultivation (lUNG) in Puławy. One of its versions is used for generating data for climatic map construction. It has three components: a Digital Terrain Model (DTM) of Poland, the algorithrns for calculating elements of agroclimate and the output tables with results. Numerical maps might be produced directly frorn the output tables connected by the one-to-one relation to the DTM, or from polygon covers created by interpolation ofthe DTM. The model can compute mean values ofthe basie climatic features, but the algorithms mayaIso be usedjointly and other, e.g. economic, information may be added. The methods developed can find application in decision support systems to generate information for a variety ofusers: fanners and agricultural advisors, landscape architects, civil engineers, regional planners, foresters, ecologists, agricultural scientists etc.
Ocena ekonomiczna i jakościowa uprawy pszenicy ozimej przy różnym poziomie nawożenia azotem
(IUNG-PIB, 2005) Podolska, Grażyna; Krasowicz, Stanisław; Sułek, Alicja
Celem badań było określenie parametrów jakościowych ziarna pszenicy w zależności od dawki nawożenia azotem oraz ocena efektywności ekonomicznej produkcji. Badania prowadzono w latach 1998-2001 w SD w Osinach i Jelczu-Laskowicach oraz RZD w Błoniu-Topoli. Czynnikiem doświadczenia była dawka nawożenia azotem (O,40,80, 120, 160 i 200 kg N'ha'). W badaniach uwzględniono odmiany chlebowe - Mikon i Kobra (1998 rok) oraz jakościowe - Korweta (lata 1999 i 2000). Zabiegi agrotechniczne prowadzono zgodnie z zaleceniami IUNG. Zbiór wykonano w fazie dojrzałości pełnej pszenicy. Po zbiorze oznaczono wielkość plonu i cechy jakościowe ziarna. Wyniki opracowano statystycznie za pomocą analizy wariancji i testu Tukeya. Obok analizy wpływu różnych dawek azotu na wartość technologiczną ziarna pszenicy oceniono również ich wpływ na efektywność ekonomiczną produkcji. Podstawowym kryterium oceny ekonomicznej była nadwyżka bezpośrednia wyliczona jako różnica pomiędzy wartością plonu głównego, tj. ziarna (wyrażoną z uwzględnieniem ceny 550 zł*t-1), a kosztami bezpośrednimi (bez pracy własnej). Wyniki badań wskazują na istotną zależność wyróżników jakości od dawki nawożenia azotem. Wraz ze wzrostem dawki azotu wzrastała zawartość białka, glutenu oraz wartość wskaźnika sedymentacyjnego. Najwyższe wartości tych parametrów stwierdzono w obiektach z dawką 160-200 kg N*ha-1. Również ocena farinograficzna wykazała poprawę ich wartości przy wysokim nawożeniu. Dawka azotu nie miała wpływu na gęstość ziarna w stanie zsypnym, liczbę opadania i rozpływalność glutenu. Analiza danych wykazała, że przy przyjętych do kalkulacji cenach zwiększenie nawożenia azotem do 160 i 200 kg N*ha-1 nie było uzasadnione ekonomicznie. Zwiększenie zużycia azotu powyżej 120 kg nie powodowało wzrostu plonów i wartości produkcji towarowej (ziarna) z I ha. Przyczyniało się natomiast do wzrostu kosztów bezpośrednich. W rezultacie wyższą efektywność ekonomiczną wykorzystania ziemi, pracy i kapitału zapewniała uprawa pszenicy ozimej przy niższym poziomie zużycia N, tj. 80 i 120 kg*ha-1.
Ocena natężenia erozji wodnej i denudacji jednostkowej z wykorzystaniem nefelometrycznych pomiarów mętności wody
(IUNG-PIB, 2005) Szewrański, Szymon; Żmuda, Romuald; Wawer, Rafał
W pracy przeanalizowano możliwość wykorzystania pośrednich metod pomiaru rumowiska w ocenie natężenia erozji wodnej małej zlewni rolniczej. Badania prowadzono w lessowej zlewni rolniczej potoku Mielnica MI o powierzchni 3,398 km2 na Dolnym Śląsku. Obszar ten jest silnie narażony na procesy erozyjne. W badaniach wykonano kalibrację mętnościomierza dla przedziałów wartości 0-50 FTU oraz 50-1000 FTU, uzyskane współczynniki determinacji wynosiły odpowiednio 0,79 i 0,93. W pracy porównano metodę bezpośrednią suszarkowo-wagową oraz pośrednią - nefelometryczną, optycznego pomiaru mętności. Obliczone dla dwóch okresów denudacje jednostkowe osiągnęły 289,2 kg*ha-1 w kwietniu 2000 roku oraz 244,5 kg*ha-1 w kwietniu 2003 r. Porównywalne wyniki wskazują na możliwość wykorzystania nowych rozwiązań w badaniach erozyjnych, co znacznie je przyspieszy i ułatwi.
Ocena opłacalności produkcji ziemniaków wczesnych w warunkach środkowo-wschodniej Polski
(IUNG-PIB, 2005) Wadas, Wanda; Sawicki, Marek
Oceniano opłacalność produkcji ziemniaków wczesnych w warunkach środkowo- wschodniej Polski. Porównywano dwie metody uprawy ziemniaka na wczesny zbiór - bez osłony i pod włókniną polipropylenową. Stosowano metodę kalkulacji niepełnych. Opłacalność produkcji wyliczono jako stosunek wartości produkcji do kosztów bezpośrednich. Wskaźnik opłacalności produkcji, w zależności od roku i metody uprawy ziemniaka, wynosił od 34,2% do 849,5%. Zróżnicowanie opłacalności produkcji powodowały duże wahania plonów w latach. Stosowanie osłony zwiększało koszty produkcji o 50,0-89,0%, natomiast plon zależał od warunków pogodowych w okresie wegetacji ziemniaka. Zwiększanie nakładów na produkcję przez stosowanie osłony było bardziej efektywne w latach o zimnej wiośnie. Wzrost plonu bulw w wyniku stosowania osłony był wtedy większy niż masa bulw równoważąca koszt użycia osłony, co pozwoliło na wygospodarowanie większej nadwyżki z produkcji w porównaniu z uprawą bez osłony. W latach sprzyjających szybkiej wegetacji ziemniaka stosowanie osłony zwiększało koszty jednostkowe i w efekcie opłacalność produkcji była mniejsza niż bez osłony.
Ocena wartości przemiałowej i wypiekowej ziarna odmian pszenżyta ozimego w zależności od nawożenia azotem
(IUNG-PIB, 2005) Ceglińska, Alicja; Samborski, Stanisław; Rozbicki, Jan; Cacak-Pietrzak, Grażyna; Haber, Tadeusz
Badania prowadzono na ziarnie 12 odmian pszenżyta ozimego (Alzo, Disco, Fidelio, Janko, Kitaro, Lamberto, Magnat, Marko, Prado, Pronto, Tornado, Woltario ). Celem badań było określenie wpływu nawożenia azotem (O, 80, 170 kg*ha-1) na ich właściwości przemiałowe i wypiekowe. U większości odmian nawożenie azotem powodowało pogorszenie właściwości przemiałowych ziarna. Przejawiało się ono małą wydajnością mąki, wysoką zawartością popiołu oraz niskim wskaźnikiem efektywności przemiału K. Zwiększenie ilości azotu w nawożeniu wpłynęło na zróżnicowanie objętości pieczywa uzyskanego z mąki badanych odmian oraz poprawę struktury jego miękiszu.
Oddziaływanie rodzaju nawożenia i typu gleby na ciemnienie miąższu bulw średnio wczesnych odmian ziemniaka
(IUNG-PIB, 2005) Kołodziejczyk, Marek; Szmigiel, Aleksander; Marks, Norbert; Krzysztofik, Barbara
Badania przeprowadzone w latach 2000-2002 dotyczyły wpływu odmiany, nawożenia oraz typu gleby na skłonność do ciemnienia bulw ziemniaka jadalnego. Doświadczenia polowe zlokalizowano na czarnoziemie zdegradowanym o składzie granulometrycznym pyłu zwykłego w miejscowości Prusy oraz na glebie brunatnej właściwej o składzie granulometrycznym piasku gliniastego lekkiego w miejscowości Mydlniki. Obie miejscowości położone są w pobliżu Krakowa. Oceniano reakcję dwóch średnio wczesnych odmian ziemniaka (Irga i Baszta) na zróżnicowane nawożenie obejmujące: obiekt kontrolny - bez nawożenia, międzyplon ścierniskowy - gorczycę białą, wermikompost wytworzony na bazie obornika bydlęcego, nawóz organiczny Polli-Pam wytworzony na bazie pomiotu kurzego oraz nawożenie mineralne NPK. Nawozy organiczne: wermikompost i Polli-Pam aplikowano rzędowo równocześnie z sadzeniem, natomiast nawozy mineralne stosowano rzutowo. Skłonność do ciemnienia miąższu bulw surowych oznaczona po 10min., J i 4 godz. od przekrojenia w istotny sposób uzależniona była od odmiany oraz rodzaju gleby, natomiast barwa miąższu bulw ugotowanych oceniana po 10min., 2 i 24 godz. wykazywała istotną zależność od wszystkich badanych czynników eksperymentu. Odmianą ziemniaka, której bulwy wykazywały istotnie większą skłonność do ciemnienia zarówno miąższu surowego jak i ugotowanego, była Irga. Bulwy ziemniaka uprawianego w warunkach gleby lekkiej w miejscowości Mydlniki wykazywały większą skłonność do ciemnienia miąższu surowego a mniejszą do ciemnienia miąższu ugotowanego. Istotny wzrost ciemnienia bulw ugotowanych pod wpływem zastosowanego nawożenia stwierdzono jedynie w obiekcie z nawożeniem mineralnym NPK.
Plonowanie i wartość technologiczna ziarna pszenicy ozimej w zależności od warunków glebowych
(IUNG-PIB, 2005) Podolska, Grażyna; Stankowski, Sławomir; Podolski, Bogusław
Celem badań było określenie wpływu warunków glebowych na plon i wartość technologiczną ziarna pszenicy ozimej. Materiał do analizy stanowiły próbki ziarna z doświadczeń polowych prowadzonych w latach 1995-1997 w SD Osiny, RZD Grabów i Błonie-Topola na glebach zaliczonych do kompleksów: pszennego bardzo dobrego, pszennego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego. Stwierdzono, że pszenica ozima plonowała na podobnym poziomie na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego, pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego, istotnie niżej na glebie kompleksu żytniego dobrego. Stwierdzono zróżnicowanie odmian pod względem plonowania. Najwyższy plon w okresie badań dała odmiana Kobra, najniższy Jurna. Uprawa pszenicy na najlepszych glebach korzystnie wpłynęła na wartość walorymetryczną, gęstość ziarna w stanie zsypnym, rozmiękczenie ciasta. Najkorzystniejsze parametry jakości wykazała odmiana Begra, najmniej korzystne odmiana Almari.
Plonowanie owsa nagoziarnistego na tle oplewionego w zależności od nawożenia azotem
(IUNG-PIB, 2005) Noworolnik, Kazimierz; Maj, Leszek
W latach 1998-2000 przeprowadzono serię doświadczeń polowych z owsem (w 3 miejscowościach rocznie) na glebach kompleksu żytniego dobrego, w północno-wschodnim rejonie Polski. Porównano plonowanie dwu odmian nagoziarnistych: Akt i STH 3997 i odmiany oplewionej Skrzat. Uwzględniono 4 poziomy nawożenia azotem: O, 30, 60 i 90 kg*ha:'. Owies nagoziarnisty charakteryzował się znacznie niższym plonem ziarna, dużo wyższą zawartością białka w ziarnie, trochę niższym plonem białka, ale nieco wyższym plonem energii netto (dla trzody chlewnej). Uzyskano znaczny wzrost plonu ziarna i białka badanych odmian w miarę zwiększania dawki azotu do 60 kg*ha:'. W warunkach opóźnionego terminu siewu i niższego pH gleby stwierdzono większą efektywność niskiej dawki azotu, ale mniejszą efektywność dużej dawki N niż przy wcześniejszym terminie siewu i wyższym pH gleby. Wyniki mają znaczenie poznawcze i praktyczne, ze względu na niedawne (1997) wprowadzenie do praktyki nagoziarnistej formy owsa i brak informacji w literaturze o jej reakcji na nawożenie azotem w zależności od terminu siewu i pH gleby.
Przyrodnicze i agrotechniczne możliwości kształtowania jakości nasion rzepaku
(IUNG-PIB, 2005) Bartkowiak-Broda, Iwona; Wałkowski, Tadeusz; Ogrodowczyk, Maria
Rzepak stał się najważniejszą rośliną oleistą strefy klimatu umiarkowanego dzięki znacznemu postępowi w hodowli jakościowej tej rośliny, a także dzięki uzyskaniu wysokoplennych odmian populacyjnych i mieszańcowych. Nasiona rzepaku są cennym surowcem dla przemysłu olejarskiego i paszowego. Ponadto olej uzyskiwany z obecnie uprawianych podwójnie ulepszonych odmian może być przerabiany także na cele niespożywcze, np. do produkcji estrów metylowych wykorzystywanych jako biokomponent do oleju napędowego silników wysokoprężnych, a także w innych technologiach do produkcji olejów i smarów. Agrotechnika odmian podwójnie ulepszonych jest taka sama bez względu na kierunek użytkowania nasion i powinna pełnić rolę stabilizującą pożądanąjakość biologiczną nasion. W artykule przedstawiono główne kierunki hodowli rzepaku mające na celu uzyskanie odmian o różnej jakości nasion dla poszerzenia możliwości ich wykorzystania oraz zwrócono uwagę na te elementy agrotechniki, które mają największy wpływ na wielkość i jakość uzyskiwanego plonu nasion.
Selekcja w liniach typu O buraka cukrowego genotypów o wysokiej jakości nasion
(IUNG-PIB, 2005) Skibowska, Barbara
Linie typu O wykazujące korzystne cechy biologiczne i użytkowe są niezbędne w hodowli odmian heterozyjnych buraka cukrowego dla rozmnożenia linii męskosterylnych. Dla uzyskania wartościowych linii dopełniających o ustabilizowanych cechach morfologicznych przeprowadzono wymuszone samozapylenie i selekcję w liniach typu O o nieznanym stopniu samozgodności. W wyniku chowu wsobnego i selekcji uzyskano linie dopełniające o korzystnych cechach fenotypowych, dobrze kiełkujących nasionach i dużym procencie nasion frakcji od 3,25 mm do 4,75 mm. Utrwalone cechy w liniach O przez kilkakrotne krzyżowanie są wprowadzane do linii męskosterylnych (CMS) dla uzyskania linii ekwiwalentnych niezbędnych do syntezy odmian mieszańcowych buraka cukrowego.
Uproszczenia w uprawie roli i nawożenie azotowe a jakość ziarna pszenżyta ozimego
(IUNG-PIB, 2005) Idkowiak, Małgorzata; Kordas, Leszek
W latach 2001-2003 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Swojcu Akademii Rolniczej we Wrocławiu badano wpływ rożnych systemów uprawy roli: tradycyjnego, uproszczonego (zastąpienie orki siewnej broną wirnikową) i siewu bezpośredniego na jakość ziarna pszenżyta ozimego. Doświadczenie założono metodą split-plot, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu żytniego dobrego. W wyniku badanych uproszczeń w uprawie roli uległa zwiększeniu masa 1000 ziarn oraz wzrósł udział ziarn najdorodniejszych (powyżej 3 mm) w plonie. Zawartość białka ogólnego w ziarnie malała wraz z postępującymi uproszczeniami uprawy. Wyższe dawki azotu w istotny sposób, niezależnie od techniki uprawy, zwiększyły zawartość białka ogólnego w ziarnie.
Wartość przemiałowa wybranych odmian pszenicy z hodowli "Nasiona Kobierzyc"
(IUNG-PIB, 2005) Cacak-Pietrzak, Grażyna; Ceglińska, Alicja; Torba, Jan
W pracy przedstawiono wyniki oceny wartości przemiałowej pięciu odmian pszenicy jarej: Banti, Eta, Ismena, Jasna i Santa oraz trzech odmian pszenicy ozimej: Izolda, Kobra i Zorza uzyskanych z doświadczenia polowego prowadzonego w Zakładzie Nasiennictwa Kobierzyce w latach 1998-2000. Stwierdzono, że poszczególne odmiany wykazywały istotne zróżnicowanie pod względem właściwości przemiałowych, lepszymi cechami przemiałowymi charakteryzowały się odmiany ozime. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, że wyciąg mąki wymiałowej zwiększał się ze wzrostem szklistości i twardości ziarna. Na ogólny wyciąg mąki dodatni wpływ wywierały celność i wyrównanie, ujemny zaś szklistość i zawartość popiołu w ziarnie. Zawartość popiołu w mące zależała ujemnie od dorodności ziarna, natomiast rosła wraz ze wzrostem szklistości i twardości ziarna oraz ogólną zawartością popiołu i białka w ziarnie.
Wpływ chlorotoluronu na plonowanie oraz wybrane parametry jakościowe ziarna odmian pszenicy ozimej
(IUNG-PIB, 2005) Rola, Henryk; Kieloch, Renata
Przedstawiono wyniki badań prowadzonych w latach 1973-2002 nad wpływem chlorotoluronu na plonowanie oraz jakość ziarna odmian pszenicy ozimej. Doświadczenia polowe prowadzono w rejonie Wrocławia, na czarnych ziemiach wrocławskich. Przebadano 42 odmiany oznaczając: plon, masę tysiąca ziarn oraz zdolność kiełkowania. Ponadto ziarno poddano analizom chemicznym określając: zawartość białka oraz jego skład aminokwasowy, zawartość makro- i mikroelementów oraz pozostałości chlorotoluronu. Chlorotoluron nie wpływał ujemnie na: masę tysiąca nasion oraz zdolność kiełkowania. Obniżenie plonowania wystąpiło na skutek jesiennej aplikacji herbicydu i było w dużym stopniu zależne od przebiegu pogody. Badany środek tylko w jednym przypadku zredukował zawartość białka w ziarnie, częściej modyfikował jego skład aminokwasowy. Chlorotoluron najczęściej wywierał negatywny wpływ na zawartość azotu i cynku. Zawartość pozostałości herbicydu w ziarnie nie przekraczała dopuszczalnych norm, zdecydowanie częściej wykrywano je po wiosennej jego aplikacji.
Wpływ czynnika termicznego i odmianowego na zmiany ilościowe w czasie długotrwałego przechowywania bulw ziemniaka
(IUNG-PIB, 2005) Sowa-Niedziałkowska, Genowefa; Zgórska, Kazimiera
Badania przeprowadzono w Zakładzie Przechowalnictwa i Przetwórstwa Ziemniaka w Jadwisinie. W badaniach określano trwałość przechowalniczą odmian ze szczególnym uwzględnieniem strat fizjologicznych i strat wynikłych z chorób przechowalniczych bulw. Stwierdzono, że badane odmiany różniły się istotnie stratami naturalnymi, a także odpornością na choroby bulw. Wytypowano 3 grupy odmian o: dobrej, średniej i małej przydatności do długotrwałego przechowywania. Ponadto stwierdzono, że optymalna temperatura przechowywania bulw badanych odmian powinna wynosić 4-6°C.
Wpływ czynnika termicznego i odmianowego na zmiany jakościowe zachodzące w bulwach ziemniaka w czasie ich długotrwałego przechowywania
(IUNG-PIB, 2005) Zgórska, Kazimiera; Sowa-Niedziałkowska, Genowefa
Badania miały na celu określenie zmian zawartości suchej masy, monosacharydów redukujących (cechy jakości bulw) oraz substancji antyżywieniowych - azotanów i glikoalkaloidów w bulwach nowych polskich odmian ziemniaka w czasie przechowywania (lata 1999-2003). Analizy składników chemicznych prowadzono po zbiorze oraz po 3 i 6 miesiącach przechowywania w temperaturach 4° i 8°C. Poziom badanych składników zależał od odmiany, temperatury i czasu składowania. Zawartość suchej masy, sacharozy, azotanów i glikoalkaloidów w bulwach badanych odmian zwiększała się w czasie przechowywania, lecz istotny wzrost obserwowano po ośmiu miesiącach składowania w temperaturze 8°C. Przechowywanie bulw w temperaturze 4°C ograniczało zmiany zawartości tych związków, natomiast wpływało na akumulację monosacharydów redukujących, które mają wpływ na pogorszenie koloru produktów smażonych i smak ziemniaków jadalnych (słodki posmak). Odmiany Tokaj, Salto i Wiking cechują się małą koncentracją sacharydów redukujących w bulwach po przechowywaniu w 4°C, natomiast bulwy odmian Tara, Lord, Wawrzyn i Wigry bardzo wysoką - powyżej 1% w świeżej masie i dlatego te odmiany powinny być przechowywane w wyższej temperaturze lub poddane zabiegowi rekondycjonowania.
Wpływ gęstości siewu na plonowanie owsa nagoziarnistego i oplewionego
(IUNG-PIB, 2005) Noworolnik, Kazimierz; Maj, Leszek
W latach 1998-2000 przeprowadzono serię doświadczeń polowych z owsem (w 3 miejscowościach rocznie) na glebach kompleksu żytniego dobrego, w północno-wschodnim rejonie Polski. Porównywano plonowanie dwu odmian nagoziarnistych: Akt i STH 4097 z odmianą oplewioną Skrzat w zależności od gęstości siewu: 350,450, 550 i 650 ziarn*m-2. Uzyskano znaczny wzrost plonu ziarna wszystkich odmian w miarę zwiększania gęstości siewu do 550 ziarn*m-2. Przy gęstości 650 ziarn*m-2 istotnie wyżej plonowała tylko odmiana Akt. Silniejszy dodatni wpływ zwiększania gęstości siewu owsa stwierdzono w warunkach opóźnionego terminu siewu i niższego pH gleby. Owies nagoziarnisty charakteryzował się mniejszym plonem ziarna, wyższą zawartością białka w ziarnie, podobnym plonem białka i wyższym plonem energii netto dla trzody chlewnej.

Browse

Browsing Pamiętnik Puławski: prace Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, z. 139 by Title

Results Per Page

Sort Options