Rozprawy doktorskie, Monografie i Rozprawy Naukowe
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Rozprawy doktorskie, Monografie i Rozprawy Naukowe by Title
Now showing 1 - 20 of 89
Results Per Page
Sort Options
Item A study on yield, grain quality and profitability of production of winter forms of bread and hard wheat(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2018) Harasim, ElżbietaItem Bacteria oxidation of elemental sulfur and sulfate-reducing(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2010) Król, Maria J.Item Bakteryjne endofity wybranych roślin uprawnych i chwastów – różnorodność biologiczna i ocena potencjału biotechnologicznego w promowaniu wzrostu i rozwoju roślin(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2022) Woźniak, Małgorzata MartynaWraz z globalną potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, zmianami klimatu i rosnącymi zanieczyszczeniami wynikającymi z masowego stosowania niebezpiecznych agrochemikaliów tj. pestycydów i nawozów, wzrosło zainteresowanie znalezieniem alternatywnych metod nawożenia i zwalczania szkodników upraw. W związku z tym wykorzystanie bakterii endofitycznych w rolnictwie okazuje się być obiecującym narzędziem w rozwoju zrównoważonego rolnictwa. Biologiczny potencjał endofitów bakteryjnych w promowaniu wzrostu roślin i łagodzeniu biotycznych i abiotycznych stresów oferuje ekonomiczny i przyjazny dla środowiska sposób zwiększania wzrostu roślin i wydajności upraw oraz utrzymania zdrowia gleby. Celem rozprawy doktorskiej była identyfikacja i scharakteryzowanie rodzimych szczepów bakterii endofitycznych wyizolowanych z powierzchniowo sterylizowanych korzeni i łodyg lokalnych roślin uprawnych i chwastów, oraz określenie ich potencjału biostymulującego wzrost i rozwój roślin. Łącznie wyselekcjonowano 45 izolatów bakterii endofitycznych, które zidentyfikowano za pomocą analizy porównawczej sekwencji genu 16S rRNA i zróżnicowano wykorzystując metody fingerprintingu: PCR-DGGE, BOX-PCR i ERIC-PCR. Wyizolowane bakterie sklasyfikowano do rodzaju: Rhizobium, Delftia, Agrobacterium, Stenotrophomonas, Brevundimonas, Novosphingobium, Variovorax, Collimonas, Achromobacter i Comamonas. W oparciu o wybrane techniki molekularne, stwierdzono że genotyp rośliny istotnie wpływa na skład i zróżnicowanie bakterii endofitycznych. Po analizie podobieństwa nukleotydów in silico, do dalszych badań wybrano 23 szczepy bakterii. Wykorzystując System Biolog GEN III MicroPlate określono potencjał kataboliczny analizowanych szczepów w stosunku do wybranych substratów. Analiza pozwoliła na wytypowanie najaktywniejszych metabolicznie bakterii - Stenotrophomonas maltophilia, Novosphingobium resinovorum i Delftia acidovorans. Właściwości metaboliczne i fenotypowe endofitów bakteryjnych były ścisłe zależne od rodzaju bakterii i nie były skorelowane z gatunkiem rośliny żywicielskiej. Następnie wykonano szereg biochemicznych analiz mających na celu określenie potencjału biostymulującego wzrost i rozwój roślin. Wszystkie szczepy bakterii endofitycznych syntetyzowały związki podobne do kwasu indolilo 3-octowy (IAA), większość z nich (95%) to aktywne diazotrofy, 74% szczepów wykazało zdolność do produkcji sideroforów, a tylko u 13% szczepów zaobserwowano aktywność solubilizacji fosforanów. Przeprowadzone analizy pozwoliły na wyselekcjonowanie 23 szczepów bakterii endofitycznych posiadających liczne mechanizmy promowania wzrostu i rozwoju roślin. Ważnym aspektem przeprowadzonych badań było zidentyfikowanie stosunkowo wysokiej liczby bakterii, które posiadają szeroki zakres gospodarzy roślinnych (np. Delftia spp.). W związku z powyższym bakterie te mogą stanowić tzw. rdzeń bakterii endofitycznych w danym obszarze (rdzeń rodzimych bakterii) oraz mogą posiadać tzw. kompetencje endofityczne związane z efektywnością nawiązywania interakcji z roślinami. Połączenie analiz genetycznych i testów metabolicznych jest kluczowym elementem w selekcji najwłaściwszych szczepów jako skutecznych składników biopreparatów stymulujących wzrost i rozwój roślin w sposób zrównoważony dla środowiska. Scharakteryzowane w ramach przeprowadzonych badań szczepy bakterii endofitycznych wykazują potencjał do dalszych badań nad praktycznym zastosowaniem jako składników biopreparatów promujących wzrost roślin.Item Bioaccessibility of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in soils(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2018) Smreczak, BożenaItem Biodiversity of soil environment – overview of parameters and methods in soil biodiversity analyses(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2016) Gałązka, Anna; Łyszcz, Małgorzata; Abramczyk, Barbara; Grządziel, Jarosław; Furtak, Karolina; Czaban, Janusz; Pikulicka, AnnaItem Biostimulants in soya cultivation as a factor which determines biometric properties, yield and chemical composition of seeds(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2017) Kocira, AnnaItem Changes in crop production and their consequences: a long term single-farm case study(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2020) Harasim, Adam; Matyka,MariuszItem Conservation soil tillage – tendencies and importance in contemporary agriculture(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2018) Smagacz, JanuszItem Crop production on arable lands: a long term single-farm case study(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2012) Harasim, AdamItem Cultivation of lupine-cereal mixtures and their nutritional value(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2017) Brinken, Anna; Podleśny, Janusz; Strobel, WacławItem Development, occurrence, effects of gully erosion in poland and methods of gully treatment applied in real-life cases(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2016) Józefaciuk, Anna; Nowocień, Eugeniusz; Wawer, RafałItem Dynamics of weed infestation in maize in 1972–2008 years in lower silesia and present possibilities of weed management(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2011) Gołębiowska, HannaItem Economic and economical effectiveness of lands consolidation in Poland(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2011) Woch, Franciszek; Wierzbicki, Krzysztof; Eymontt, Andrzej; Dziadkowicz-Ilkowska, Anna; Syp, Alina; Kopiński, Jerzy; Pietruch, Czesław; Nierubca, Mirosław; Miklewski, Antoni; Maśloch, PiotrItem Efektywność plonotwórcza siarki i azotu w produkcji żyta jarego(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2016) Narolski, BartoszW celu rozpoznania wpływu siarki nawozowej na plonowanie i jakość żyta jarego oraz zawartość i akumulację azotu i siarki w roślinie przeprowadzono ścisłe 3-letnie doświadczenie polowe. Przedmiotem doświadczenia było żyto jare (Secale cereale L.) odmiany Bojko nawożone zróżnicowanymi dawkami azotu (czynnik I) i siarki (czynnik II). Eksperyment przeprowadzono w latach 2009-2011 według metody split-plot, w gospodarstwie indywidualnym w Malicach koło Hrubieszowa, na glebie średniej brunatnej dystroficznej typowej (BDt), wytworzonej z gliny piaszczystej średnioziarnistej (gpśr) [PTG 2008], zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego. Pod przedplon, którym był ziemniak zastosowano obornik bydlęcy w dawce 30 t·ha-1. Doświadczenie obejmowało 2 czynniki (w czterech powtórzeniach): 1. Nawożenie azotem w dawce: 0, 30, 60, 90 kg·ha-1 2. Nawożenie siarką w dawce: 0, 40 kg·ha-1 W trzech fazach wegetacji żyta jarego pobrano i przeanalizowano próbki materiału roślinnego (1- BBCH 30-31: liście, 2- BBCH 55-59: całe rośliny, 3 - BBCH 89-92: ziarno i słoma). W próbkach tych oznaczono plon suchej masy. W suchej masie ziarna i słomy oznaczono zawartość i akumulację ogólnych form N i S. Przed zbiorem roślin oznaczono komponenty plonu: MTZ, ilość ziaren w kłosie, obsadę roślin na 1 m2, długość kłosa i wysokość roślin. Po zbiorze roślin oznaczono plon z poletka, który następnie przeliczono na t·ha-1. W próbkach ziarna oznaczono zawartość białka ogólnego, skrobi i liczbę opadania. Obliczono charakterystyki nawożenia żyta azotem i siarką: efektywność rolniczą, fizjologiczną, indeks żniwny N i S, wykorzystanie N i S, wskaźnik efektywności końcowej N i S. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że żyto jare odmiany Bojko wykazało dodatnią reakcję na nawożenie azotem i siarką wyrażoną wielkością i jakością plonów. Najkorzystniejszy wpływ na plon ziarna żyta jarego oraz jego strukturę, cechy biometryczne i jakość technologiczną oraz chemiczną ziarna miało zastosowanie azotu (czynnik I) w dawce 60 i 90 kg·ha-1 oraz siarki (czynnik II) w ilości 40 kg·ha-1. Natomiast zastosowanie dawki 30 kg N·ha-1, bez względu na dodatek siarki, było niewystarczające dla realizacji potencjału plonotwórczego żyta. Wartość badanych cech plonu i jakości ziarna żyta jarego były silniej determinowane przez nawożenie azotem i jego współdziałaniem z warunkami pogodowymi niż przez nawożenie siarką. Obserwowano wzrost plonu biomasy żyta zebranego w fazie BBCH 30-31 i BBCH55-59, proporcjonalnie do zastosowanej dawki azotu, oraz wzrost wartości omawianych cech. Zastosowane nawożenie sprzyjało generalnie akumulacji azotu i siarki. Akumulacja jednostkowa azotu i siarki zależała istotnie od nawożenia azotem i wynosiła średnio 28,45 kg N·t-1 i 2,45 kg S·t-1. Nawożenie azotem i siarką nie wpływało istotnie na indeks żniwny azotu, natomiast obniżało indeks żniwny siarki. Przeciętnie indeks żniwny azotu wyniósł 75,85% a siarki 46,32%. Spośród badanych kombinacji najwyższą efektywność rolniczą i fizjologiczną wykorzystania azotu wykazano w warunkach zwiększenia nawożenia azotem do 60 kg·ha-1 z równoczesnym dodatkiem 40 kg S·ha-1. Biorąc pod uwagę wszystkie badane kombinacje nawożenia azotem i siarką należy stwierdzić, że najwyższe wykorzystanie azotu i najkorzystniejszy wskaźnik efektywności końcowej obliczono również dla obiektu, w którym zastosowano 60 kg N·ha-1 i 40 kg S·ha-1. Ta kombinacja powinna więc być zalecana do stosowania w praktyce nawożenia żyta jarego azotem i siarką. Wzrost nawożenia żyta azotem do 90 kg·ha-1 także wykazuje słabszy efekt, ponieważ powoduje zmniejszenie wykorzystania azotu, a dodatek siarki nawozowej zmniejsza jej wykorzystanie przez ziarno. Podsumowując należy stwierdzić, że w warunkach ujemnego bilansu siarki w glebach uprawnych konieczne jest stosowanie siarki nawozowej. Ponieważ rolnictwo polskie przechodzi na integrowany system produkcji proponuje się aby wariant 60 kg N·ha-1 w powiązaniu z 40 kg S·ha-1 był zalecany do stosowania w uprawie żyta jarego.Item Effect of polycyclic aromatic hydrocarbons on the soil habitat function(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2008) Klimkowicz-Pawlas, AgnieszkaItem Endophytic bacteria(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2009) Król, Maria J.Item Evaluation of agriculture in problem areas in Poland(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2022) Jadczyszyn, JanItem Evaluation of changes in the agriculture areas under the selected measures of the european union’s common agricultural policy(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2016) Woch, Franciszek; Nowocień, Eugeniusz; Bochniarz, AlinaItem Gross nitrogen balances – agri-environmental indicator of the imact of agriculture on the environment(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2017) Kopiński, JerzyItem Impact of projected air temperature change on winter cereals phenology in Poland(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2013) Kozyra, Jerzy