W latach 1995-1997, w RZD UMK w Piwnicach (woj. kujawsko-pomorskie) na
glebie płowej właściwej, kompleksu pszennego dobrego porównywano wpływ nawożenia obornikiem
bydlęcym (35 t*ha-1) i słomą z pszenicy ozimej (6 t*ha-1 + 40 kg N w formie mocznika) łącznie
z nawożeniem mineralnym NPK na zdrowotność 4 odmian buraka cukrowego. W gospodarstwach
wyspecjalizowanych w produkcji roślinnej coraz większym problemem jest niedobór nawozów naturalnych,
niezbędnych w płodozmianie z burakiem cukrowym. Przyorywana po zbiorze zbóż słoma może
posiadać niekiedy porównywalną do obornika wartość nawozową i fitosanitarną. Nieliczne doniesienia
dotyczące oddziaływania słomy na nasilenie występowania chorób na liściach buraka cukrowego motywowały
do podjęcia badań w tym zakresie. Do siewu użyto nasion następujących odmian buraka
cukrowego: Atair, Cordelia, Kristall i Polko. Nasiona 2 odmian (Atair i Kristall) były wolne od Phoma betae
- patogena powodującego zgorzel siewek. Z chorób występujących na liściach w większym nasileniu
notowano chwościk, mączniak prawdziwy i rdzę buraka. Sporadycznie natomiast występowały brunatna
plamistość liści i plamik buraka. Mniejsze nasilenie chwościka i mączniaka prawdziwego zanotowano po
nawożeniu słomą, a rdzy buraka - po nawożeniu obornikiem. Istotne różnice w porażeniu roślin wystąpiły
pomiędzy odmianami buraka cukrowego.