ESTIMAT ION OF HEDLEY’S FRACTIONAT ION METHOD APPLICABILITY TO THE DETERMINAT ION OF CHANGES IN PHOSPHORUS FRACTIONS IN SOIL
Loading...
Date
2011
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach
Abstract
Description
Based on three year-long (2005–2007) experiment carried
out in the Experimental Station in Grabów the changes of soil
phosphorus fractions by means of Hedley’s fractionation method
were determined in the 0–90 cm soil profile. Above mentioned
alterations were compared with variations of Egner-Riehm DL’s
available phosphorus content against plant phosphorus uptake
and phosphorus balance. The phosphorus uptake by plants did
depend on neither the form of fertilizer nor the magnitude of
phosphorus rate. Plants appeared to be sufficiently provided with
phosphorus even without P fertilization on soils with average
abundance of available phosphorus. Simultaneously, the balance
of phosphorus was already fixed by the rate of 21.7 kg P ha-1 yr-1.
The content of P-H2O fraction was the lowest and oscillared from
5.4 to 10.8 kg P ha-1. The content of P-Dowex fraction was nearly
identical as the content of available phosphorus followed by Egner-
Riehm DL method and varied from 184.5 to 287.5 kg P ha-1.
The P-H2O and P-Dowex fractions were apparently related to the
level of fertilization with phosphorus as well as to the balance
of phosphorus. More than two fractions of phosphorus prevailed
in 0–30 cm soil layer. The underestimation of Egner-Riehm
DL available phosphorus in comparison to the sum of Hedley’s
P-H2O and P-Dowex forms of phosphorus was found. The average
content of soil phosphorus guarantees the good phosphorus
supply for plants within 6–7 years. Allowing the P-NaHCO3 fraction
of potentially available phosphorus for plants points at soil
phosphorus reserves protective for plant phosphorus supply even
for 16–19 years.
Na podstawie wyników trzyletnich ścisłych doświadczeń polowych, przeprowadzonych w latach 2005–2007 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Grabów, na glebie kompleksu pszennego dobrego, z pszenicą ozimą, pszenżytem ozimym i kukurydzą na kiszonkę określono zmiany zawartości frakcji fosforu oznaczonych metodą Hedleya w warstwie gleby 0–90 cm. Zmiany te porównano ze zmianami zawartości fosforu przyswajalnego oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL na tle pobrania fosforu przez rośliny i bilansu P. Pobranie fosforu w trzyletnim cyklu badań nie zależało ani od formy nawozu, ani od wielkości dawki P. Przy średniej zasobności gleby w fosfor przyswajalny rośliny są dobrze zaopatrzone w P nawet bez nawożenia tym składnikiem. Również bilans fosforu był wyrównany już przy dawce 21,7 kg P·ha-1·rok-1. Zawartość frakcji P-H2O była najmniejsza i wahała się od 5,4 do 10,8 kg P·ha-1. Zawartość frakcji P-Dowex była niemal identyczna z zawartością fosforu przyswajalnego oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL i wahała się od 184,5 do 287,5 kg P·ha-1, co przekraczało niemal dziesięciokrotnie ilości P pobierane rocznie przez rośliny. Frakcje P-H2O i P-Dowex najwyraźniej były związane z poziomem nawożenia fosforem i bilansem tego składnika. Frakcje te przeważają w warstwie ornej gleby 0–30 cm. Stwierdzono niedoszacowanie zawartości fosforu oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL w stosunku do sumy frakcji P-H2O i P-Dowex oznaczonych metodą Hedleya. Średnia zasobność gleby w fosfor zapewnia dobre zaopatrzenie roślin w ten pierwiastek przez 6–7 lat. Zawartość frakcji P-NaHCO3, potencjalnie dostępnej dla roślin, wskazuje na glebowe rezerwy fosforu zabezpieczające zaopatrywanie roślin w ten składnik nawet przez okres 16–19 lat.
Na podstawie wyników trzyletnich ścisłych doświadczeń polowych, przeprowadzonych w latach 2005–2007 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Grabów, na glebie kompleksu pszennego dobrego, z pszenicą ozimą, pszenżytem ozimym i kukurydzą na kiszonkę określono zmiany zawartości frakcji fosforu oznaczonych metodą Hedleya w warstwie gleby 0–90 cm. Zmiany te porównano ze zmianami zawartości fosforu przyswajalnego oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL na tle pobrania fosforu przez rośliny i bilansu P. Pobranie fosforu w trzyletnim cyklu badań nie zależało ani od formy nawozu, ani od wielkości dawki P. Przy średniej zasobności gleby w fosfor przyswajalny rośliny są dobrze zaopatrzone w P nawet bez nawożenia tym składnikiem. Również bilans fosforu był wyrównany już przy dawce 21,7 kg P·ha-1·rok-1. Zawartość frakcji P-H2O była najmniejsza i wahała się od 5,4 do 10,8 kg P·ha-1. Zawartość frakcji P-Dowex była niemal identyczna z zawartością fosforu przyswajalnego oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL i wahała się od 184,5 do 287,5 kg P·ha-1, co przekraczało niemal dziesięciokrotnie ilości P pobierane rocznie przez rośliny. Frakcje P-H2O i P-Dowex najwyraźniej były związane z poziomem nawożenia fosforem i bilansem tego składnika. Frakcje te przeważają w warstwie ornej gleby 0–30 cm. Stwierdzono niedoszacowanie zawartości fosforu oznaczonego metodą Egnera-Riehma DL w stosunku do sumy frakcji P-H2O i P-Dowex oznaczonych metodą Hedleya. Średnia zasobność gleby w fosfor zapewnia dobre zaopatrzenie roślin w ten pierwiastek przez 6–7 lat. Zawartość frakcji P-NaHCO3, potencjalnie dostępnej dla roślin, wskazuje na glebowe rezerwy fosforu zabezpieczające zaopatrywanie roślin w ten składnik nawet przez okres 16–19 lat.
Keywords
Hedley’s method, available phosphorus, phosphorus
fertilization, frakcjonowanie fosforu metodą Hedleya, dostępność
fosforu dla roślin, nawożenie fosforem
Citation
Polish Journal of Agronomy
2011, 6, 52–57