UTILIZATION POSSIBILITY OF SELECTED Honey -yielding PLANTS FOR RECLAMATION OF ABANDONED sulfur MINING SITES
Loading...
Date
2013
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach
Abstract
Description
In the years 2009–2011 the possibility was examined of utilization
of selected melliferous plants for the reclamation of sulfur
post-exploitation area, exploited by bore-hole method, covered
with post-flotation lime and enriched with sludge.
Post-flotation lime was supplemented at one time with municipal
sludge applying dose of 500 m3 ha-1, whereas annually in
the spring period mineral fertilization was used in the quantity of
70 kg N ha-1, 75 kg P2O5 ha-1 and 100 kg K2O ha-1. the paper
describes the results of observation carried out on 99 annual, biennial
and perennial honeybee species. Field emergence, development
of plants, suitability of tested species for the reclamation
of soil less ground of post-flotation lime through the evaluation
of their luxuriance using 10 degree scale and also their soil forming
effect on subsoil were examined. The study showed the best
seed germination in Ocimum basilicum, Phacelia tanacaetifolia,
Sinapis alba, Brassica napus, Fagopyrum esculentum, Trigonella
coerulea, T. foenum-graecum, Eschscholtzia californica,
Borago officinalis, Dracocephalum moldavicum, Eruca sativa,
Ornithopus sativus, Helianthus annuus, Centaurea cyanus and C.
rhenana, Lavatera trimestris, Cynoglossum officinale, Echinops
sphaerocephalus, Isatis tinctoria, Dipsacus fullonum, Anchusa
officinalis, and both forms (annual and biennial) of Melilotus albus.
the weakest germination was found in: Impatiens glandulifera,
I. balsamina, Archangelica officinalis, Hipericum perforatum,
Lathyrus silvester, Agastache nepetoides, A. rugosa, Mentha
longifolia, M. piperita, Levisticum officinale and Inula helenium.
Among evaluated annual honey-yielding plants the following
proved to be the most useful considering the possibility of
utilization for land reclamation: Phacelia tanacaetifolia, Sinapis
alba, Brassica napus, Fagopyrum esculentum, Eruca sativa,
Eschscholtzia californica, Helianthus annuus, Melilotus
albus, Borago officinalis, Malva crispa, Coriandrum sativum,
Ornithopus sativus, Trigonella coerulea, T. foenum-graecum,
Satureja hortensis, Nigella damascena, Centaurea cyanus,
Dracocephalum moldavicum, Lavatera trimestris, Malva mauritiana,
and Papaver rhoeas. The following biennal species
proved to be the most useful: Centaurea rhenana, Melilotus
albus, Cynoglossum officinale, Isatis tinctoria, Echinops
sphaerocephalus, Dipsacus fullonum, Campanula medium, Jasione
montana, Leonurus sibiricus, and Salvia sclarea. Among
perennial species tested on the calciferous substrate the most
luxuriant growth was shown by: Dahlia variabilis, Nepeta cataria,
N. nuda, Eryngium giganteum, Solidago canadensis,
S. virga aurea, S. serotina, Silphium perfoliatum, Salvia verticillata,
Sida hermaphrodita, Lavatera thuringiaca, Hyssopus officinalis,
Centaurea scabiosa, Lotus corniculatus, Echinops ritro,
E. commutatus, Anchusa azurea, A. officinalis, Anthyllis vulneraria,
Leonurus cardiaca and Valeriana officinalis. The least useful
were: Vicia sativa, Impatiens glandulifera, Archangelica officinalis,
Hipericum perforatum, Agastache nepetoides, Echinacea
purpurea and Inula helenium.
Honey-yielding plants, together with sludge, favorable influenced
the subsoil of post-flotation lime, having an effect on
the initiation of biological life, whereas the organic materials and
sorptive complex promote the uptake of nutrients and water.
W latach 2009–2011 badano możliwość wykorzystania wybranych gatunków roślin miododajnych do rekultywacji terenów poeksploatacyjnych siarki wydobywanej metodą otworową, pokrytych wapnem poflotacyjnym i wzbogaconych osadem ściekowym. Wapno poflotacyjne nawieziono jednorazowo osadem ścieków komunalnych w dawce 500 m3·ha-1, natomiast corocznie w okresie wiosennym stosowano nawożenie mineralne w ilości 70 kg N·ha-1, 75 kg P2O5·ha-1 i 100 kg K2O·ha-1. W pracy przedstawiono wyniki obserwacji dokonanych na 99 gatunkach roślin miododajnych: jednorocznych, dwuletnich i wieloletnich. Badano wschody polowe, fazy rozwojowe roślin, przydatność testowanych gatunków do rekultywacji bezglebowego podłoża wapna poflotacyjnego poprzez ocenę ich bujności w 10-stopniowej skali, a także ich glebotwórcze oddziaływanie na podłoże oraz przeżywalność w warunkach stresu abiotycznego. Przeprowadzone badania wykazały, że najlepiej wschodziły nasiona bazylii pachnącej, facelii błękitnej, gorczycy jasnej, gryki zwyczajnej, kapusty rzepaku, kozieradki błękitnej i pospolitej, maczku kalifornijskiego, nostrzyku białego (forma jednoroczna i dwuletnia), ogórecznika lekarskiego, pszczelnika mołdawskiego, rukwi siewnej, seradeli pastewnej, słonecznika zwyczajnego, chabra nadreńskiego i bławatka, ślazówki ogrodowej, ostrzenia pospolitego, przegorzanu kulistego, urzetu barwierskiego, szczeci sukienniczej i farbownika lekarskiego. Najsłabiej wschodziły natomiast nasiona: niecierpka Roylego i balsaminy, arcydzięgla litwora, dziurawca zwyczajnego, groszku leśnego, kłosowca olbrzymiego i pomarszczonego, mięty długolistnej i pieprzowej, lubczyku ogrodowego i omanu wielkiego. Wśród ocenianych gatunków jednorocznych roślin miododajnych najbardziej przydatne pod względem możliwości wykorzystania do rekultywacji okazały się: facelia błękitna, gorczyca jasna, gryka zwyczajna, kapusta rzepak, maczek kalifornijski, nostrzyk biały, rukiew siewna, słonecznik zwyczajny, ślaz kędzierzawy, kolendra siewna, ogórecznik lekarski, seradela pastewna, kozieradka błękitna i pospolita, cząber ogrodowy, czarnuszka damasceńska, chaber bławatek, pszczelnik mołdawski, ślazówka ogrodowa, ślaz mauretański oraz mak polny. Z gatunków dwuletnich były to: chaber nadreński, nostrzyk biały, ostrzeń pospolity, urzet barwierski, przegorzan kulisty, szczeć sukiennicza, dzwonek ogrodowy, jasieniec piaskowy, serdecznik syberyjski i szałwia muszkatołowa. Wśród gatunków wieloletnich testowanych na wapiennym podłożu największą bujnością wykazały się: dalia zmienna, kocimiętka właściwa i naga, mikołajek płaskolistny, nawłoć kanadyjska, późna i pospolita, rożnik przerośnięty, szałwia okręgowa, ślazowiec pensylwański, ślazówka turyngska, hyzop lekarski, chaber driakiewnik, komonica zwyczajna, przegorzan pospolity i węgierski, farbownik lazurowy i lekarski, przelot pospolity, serdecznik pospolity i kozłek lekarski. Najmniej przydatne okazały się z gatunków jednorocznych: wyka siewna i niecierpek Roylego, z dwuletnich arcydzięgiel litwor, z wieloletnich: jeżówka purpurowa, kłosowiec olbrzymi, dziurawiec zwyczajny i oman wielki. Rośliny miododajne wraz z osadami ściekowymi korzystnie oddziaływały na podłoże wapna poflotacyjnego wpływając na inicjację życia biologicznego, a wytworzona materia organiczna i kompleks sorpcyjny sprzyjają gromadzeniu składników pokarmowych i wody.
W latach 2009–2011 badano możliwość wykorzystania wybranych gatunków roślin miododajnych do rekultywacji terenów poeksploatacyjnych siarki wydobywanej metodą otworową, pokrytych wapnem poflotacyjnym i wzbogaconych osadem ściekowym. Wapno poflotacyjne nawieziono jednorazowo osadem ścieków komunalnych w dawce 500 m3·ha-1, natomiast corocznie w okresie wiosennym stosowano nawożenie mineralne w ilości 70 kg N·ha-1, 75 kg P2O5·ha-1 i 100 kg K2O·ha-1. W pracy przedstawiono wyniki obserwacji dokonanych na 99 gatunkach roślin miododajnych: jednorocznych, dwuletnich i wieloletnich. Badano wschody polowe, fazy rozwojowe roślin, przydatność testowanych gatunków do rekultywacji bezglebowego podłoża wapna poflotacyjnego poprzez ocenę ich bujności w 10-stopniowej skali, a także ich glebotwórcze oddziaływanie na podłoże oraz przeżywalność w warunkach stresu abiotycznego. Przeprowadzone badania wykazały, że najlepiej wschodziły nasiona bazylii pachnącej, facelii błękitnej, gorczycy jasnej, gryki zwyczajnej, kapusty rzepaku, kozieradki błękitnej i pospolitej, maczku kalifornijskiego, nostrzyku białego (forma jednoroczna i dwuletnia), ogórecznika lekarskiego, pszczelnika mołdawskiego, rukwi siewnej, seradeli pastewnej, słonecznika zwyczajnego, chabra nadreńskiego i bławatka, ślazówki ogrodowej, ostrzenia pospolitego, przegorzanu kulistego, urzetu barwierskiego, szczeci sukienniczej i farbownika lekarskiego. Najsłabiej wschodziły natomiast nasiona: niecierpka Roylego i balsaminy, arcydzięgla litwora, dziurawca zwyczajnego, groszku leśnego, kłosowca olbrzymiego i pomarszczonego, mięty długolistnej i pieprzowej, lubczyku ogrodowego i omanu wielkiego. Wśród ocenianych gatunków jednorocznych roślin miododajnych najbardziej przydatne pod względem możliwości wykorzystania do rekultywacji okazały się: facelia błękitna, gorczyca jasna, gryka zwyczajna, kapusta rzepak, maczek kalifornijski, nostrzyk biały, rukiew siewna, słonecznik zwyczajny, ślaz kędzierzawy, kolendra siewna, ogórecznik lekarski, seradela pastewna, kozieradka błękitna i pospolita, cząber ogrodowy, czarnuszka damasceńska, chaber bławatek, pszczelnik mołdawski, ślazówka ogrodowa, ślaz mauretański oraz mak polny. Z gatunków dwuletnich były to: chaber nadreński, nostrzyk biały, ostrzeń pospolity, urzet barwierski, przegorzan kulisty, szczeć sukiennicza, dzwonek ogrodowy, jasieniec piaskowy, serdecznik syberyjski i szałwia muszkatołowa. Wśród gatunków wieloletnich testowanych na wapiennym podłożu największą bujnością wykazały się: dalia zmienna, kocimiętka właściwa i naga, mikołajek płaskolistny, nawłoć kanadyjska, późna i pospolita, rożnik przerośnięty, szałwia okręgowa, ślazowiec pensylwański, ślazówka turyngska, hyzop lekarski, chaber driakiewnik, komonica zwyczajna, przegorzan pospolity i węgierski, farbownik lazurowy i lekarski, przelot pospolity, serdecznik pospolity i kozłek lekarski. Najmniej przydatne okazały się z gatunków jednorocznych: wyka siewna i niecierpek Roylego, z dwuletnich arcydzięgiel litwor, z wieloletnich: jeżówka purpurowa, kłosowiec olbrzymi, dziurawiec zwyczajny i oman wielki. Rośliny miododajne wraz z osadami ściekowymi korzystnie oddziaływały na podłoże wapna poflotacyjnego wpływając na inicjację życia biologicznego, a wytworzona materia organiczna i kompleks sorpcyjny sprzyjają gromadzeniu składników pokarmowych i wody.
Keywords
honey-yielding plants, sewage sludge, devastated
areas, soil forming process, land reclamation, rośliny miododajne, osady ściekowe, tereny
zdewastowane, proces glebotwórczy, rekultywacja
Citation
Polish Journal of Agronomy
2013, 12, 17–25