Pamiętnik Puławski: prace Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, z. 142
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Pamiętnik Puławski: prace Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, z. 142 by Issue Date
Now showing 1 - 10 of 10
Results Per Page
Sort Options
Item Efektywność energetyczna różnych wariantów uprawy roli w technologii produkcji pszenżyta ozimego(IUNG-PIB, 2006) Czarnocki, Szymon; Starczewski, Józef; Turska, ElżbietaW badaniach przeprowadzonych w latach 1999-2002 podjęto próbę energetycznej oceny niektórych alternatywnych sposobów przedsiewnego przygotowania roli pod uprawę pszenżyta ozimego. W poszczególnych obiektach zastosowano zróżnicowaną uprawę pożniwną: A - podorywka - 12 cm, B - kultywatorowanie, C - talerzowanie, D - bez uprawy pożniwnej z herbicydem Roundup 360 SL, E - bez uprawy pożniwnej (bez herbicydu), F - orka - 20 cm, G - talerzowanie. W pierwszych pięciu obiektach wykonywano orkę siewną, natomiast w obiektach F i G zrezygnowano z wykonywania tej orki. W trakcie poszczególnych zabiegów uprawowych, siewu nasion, opryskiwania i nawożenia wykonano pomiary zużycia paliwa oraz zużycia czasu pracy. Nakłady energetyczne oraz wartość energetyczną plonu obliczono na podstawie wskaźników energochłonności produktów rolniczych opracowanych przez IBMER. Oceny istotności różnic dokonano za pomocą jednoczynnikowej analizy wariancji odpowiedniej dla układu losowanych bloków. Zastąpienie podorywki zabiegami alternatywnymi skutkowało zmniejszeniem zużycia paliwa oraz czasu niezbędnego do wykonania uprawy o około 60%. Przy pogłębieniu orki z 12 do 20 cm zaobserwowano wzrost zużycia paliwa o średnio 1,70 l*ha-1, natomiast przy dalszym zwiększaniu głębokości do 25 cm wystąpił wzrost zużycia paliwa o 1,25 l*ha-1. Zarówno przy głębokości 20, jak i 25 cm najwięcej paliwa zużyto na orkę wykonywaną po podorywce. Zwiększenie głębokości orki wiązało się również z wydłużeniem czasu niezbędnego do jej wykonania. Nakłady energetyczne na pozostałe zabiegi uprawowe oraz na siew i pielęgnację w mniejszym stopniu wpływały na paliwo- i czasochłonność wariantów technologii. W uprawie pszenżyta ozimego stosowanie większości z proponowanych uproszczeń nie powodowało znaczącego zmniejszenia się efektywności energetycznej, Najwyższą efektywność poniesionych nakładów otrzymano w obiekcie z orką razówką wykonaną tuż po żniwach. Również pożniwne talerzowanie pozwalało na otrzymanie nieznacznie wyższej efektywności energetycznej niż przy uprawie tradycyjnej. Tylko w przypadku zupełnego zaniechania wykonywania orki obliczony wskaźnik efektywności energetycznej był istotnie niższy od otrzymanego w innych obiektach. Na podstawie przeprowadzonych badań można wnioskować, że pszenżyto ozime dobrze znosi niewielkie uproszczenia w przedsiewnej uprawie roli.Item Wspomnienie o profesorze Czesławie Józefaciuku (1931-2006)(IUNG-PIB, 2006)Item Wpływ zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie oraz wybrane wskaźniki architektury łanu kilku odmian pszenicy jarej(IUNG-PIB, 2006) Biskupski, Andrzej; Kaus, Adam; Włodek, Stanisław; Pabin, JanBadania prowadzono w latach 2002-2004 na polach Stacji Doświadczalnej IUNG w Jelczu Laskowicach. Doświadczenia zakładano na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego metodą pasów prostopadłych (split-block) w dwóch powtórzeniach. Powierzchnia poletka do zbioru - 30 m2. Zastosowano dwie dawki nawożenia azotem. Pierwszą ogólną dawkę N - przedsiewnie. natomiast dodatkowe nawożenie N (40 kg) w fazie strzelania w źdźbło. Nawożenie fosforowo-potasowe (100 kg P2O5 i 150 kg K2O) zastosowano przed siewem pszenicy jarej. Pozostałe zabiegi pielęgnacyjne i uprawowe wykonano zgodnie z metodyką i instrukcją COBORU. Masę 1000 ziarn określano zgodnie z Polską Normą. Wskaźnik powierzchni liści (LAI) oraz średni kąt nachylenia liści (MTA) określono wykonując pomiary miernikiem LAI-2000 firmy LI-COR (USA) w fazie początku kłoszenia w czterech powtórzeniach. Celem badań była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie oraz wybrane wskaźniki architektury łanu pięciu odmian pszenicy jarej. Odmiany te należały do trzech grup wartości technologicznej: elitarnej, jakościowej i chlebowej. Na plon ziarna pszenicy jarej istotny wpływ miały warunki pogodowe, zwłaszcza w drugim roku badań. Długotrwała susza w okresie wegetacji w decydujący sposób wpłynęła na obniżenie plonów, nie rekompensowane nawet zastosowaniem wyższej dawki N. Najwyższy łan tworzyła odmiana Opatka we wszystkich latach badań. Masa 1000 ziarn była znacznie zróżnicowana w zależności od odmiany i roku. Najwyższa cechowała odmianę Nawra. Najkorzystniejsze pod względem tej cechy wyniki uzyskano w drugim roku badań. Wskaźnik powierzchni liści był różnicowany w istotny sposób przez odmianę, nawożenie oraz lata. Najwyższym wskaźnikiem LAI odznaczała się Opatka w obiektach z podwyższoną dawką nawożenia azotem w pierwszym roku badań. Największy kąt nachylenia liści (MTA) zaobserwowano w drugim roku badań u odmiany Helia. Wykazano istotną korelację za okres trzyletni pomiędzy powierzchnią liści, kątem ustawienia liści i plonem. Stwierdzono również istotne zależności pomiędzy masą 1000 ziarn a powierzchnią liści, kątem ustawienia liści i wysokością roślin.Item Wpływ sposobu ochrony plantacji na skuteczność chwastobójczą, plonowanie oraz poziom pozostałości w korzeniu buraka cukrowego(IUNG-PIB, 2006) Domaradzki, Krzysztof; Kucharski, MariuszDoświadczenia prowadzono w latach 2002-2004 na dwóch plantacjach produkcyjnych buraka cukrowego. Ich celem była ocena wpływu sposobu ochrony plantacji na skuteczność chwastobójczą, plonowanie buraka cukrowego oraz stężenie pozostałości substancji aktywnych herbicydów w korzeniu. Badane systemy chemicznego odchwaszczania buraka były w pełni bezpieczne dla tej rośliny. Różnice w plonowaniu wynikały z niejednakowej skuteczności poszczególnych systemów. Najlepsze działanie chwastobójcze obserwowano w obiektach, w których herbicyd stosowano trzy- i czterokrotnie w dawkach dzielonych. W trakcie prowadzonych badań nie stwierdzono przekroczenia dopuszczalnego poziomu pozostałości w korzeniach buraków przez żadną z substancji aktywnych zawartych w środku Betanal Progress OF 274 EC, niezależnie od sposobu jego aplikacji.Item Pobranie składników pokarmowych przez chmiel(IUNG-PIB, 2006) Dwornikiewicz, JerzyW literaturze spotyka się rozbieżne dane dotyczące pobrania składników pokarmowych przez chmiel (w kg z ha) wraz z plonem głównym i ubocznym: od 117 do 272 kg N, 38-75 kg P2O5, 110-257 kg K2O, 154-296 kg CaO i 27-75 kg MgO. W warunkach krajowych wykazano, że średnio (lata x miejsce x odmiany) rośliny chmielu przy plonie szyszek w wysokości 2 t*ha-1 pobierały z gleby: 160 kg N, 15 kg P (35 kg P2O5) 115 kg K (140 kg K2O), 150 kg Ca (210 kg CaO) i 38 kg Mg (63 kg MgO).Item Wspomnienie o magistrze Aleksym Bornusie (1928-2006)(IUNG-PIB, 2006)Item Wpływ herbicydów i sposobu nawożenia azotem na zawartość makroelementów w ziarnie pszenżyta ozimego(IUNG-PIB, 2006) Brzozowska, IrenaStosowanie herbicydów, także w mieszaninie z mocznikiem, może powodować pewne zmiany składu chemicznego roślin, w tym obniżenie ich wartości pokarmowej. Zarówno niedobór ,jak i nadmiar makro składników w ziarnie może być przyczyną zmian w metabolizmie zwierząt. Stąd wskazane jest prowadzenie badań w zakresie oddziaływania herbicydów na skład chemiczny ziarna pszenżyta ozimego jako atrakcyjnego zboża paszowego. Celem badań, przeprowadzonych w latach 2000-2002, było określenie wpływu stosowania herbicydów i mieszanin herbicydowych oraz dwóch sposobów nawożenia azotem (do glebowo oraz doglebowo i dolistnie) na zawartość makroelementów (N, P, K, Mg, Ca) w ziarnie pszenżyta ozimego odmiany Bogo. W pracy uwzględniono następujące warianty herbicydowe: Granstar 75 WG (tribenuron metylu), Granstar 75 WG + Starane 250 EC (fiuroksypyr), Granstar 75 WG + Chwastox Extra 300 SL (MCPA), Chwastox Extra 300 SL, Chwastox Extra 300 SL + Starane 250 EC, Aminopielik D 450 SL (2,4-D + dikamba), Mustang 306 SE (fiorasulam + 2,4-D). Spośród nich, Aminopielik D 450 SL (19,2 g*kg-1 s.m.) oraz mieszanina herbicydów Chwastox Extra 300 SL + Starane 250 EC (19,0 g*kg-1 s.m.) powodowały wzrost zawartości azotu ogólnego w ziarnie pszenżyta. Akumulacja pozostałych składników mineralnych nie zależała od użytych herbicydów. Sposób stosowania azotu (nawożenie mocznikiem wyłącznie doglebowo lub doglebowo i dolistnie) nie miał istotnego wpływu na zawartość badanych makroelementów w ziarnie. Badane herbicydy i mieszaniny herbicydowe oraz różny sposób nawożenia azotem nie pogarszały analizowanych cech jakościowych ziarna pszenżyta.Item Plon główny i uboczny oraz zawartość składników pokarmowych w roślinach chmielu(IUNG-PIB, 2006) Dwornikiewicz, JerzyBadania wykonano w warunkach produkcyjnych, gdzie obiektami były odmiany chmielu: aromatyczna - Lubelski i goryczkowa - Marynka oraz typ gleby: brunatna i mada. Średnio chmiel wytwarzał ok. 5,7 t*ha-1 s.m. materii organicznej i w tym zakresie nie stwierdzono istotnych różnic odmianowych. Zaobserwowano statystycznie nie udowodnione odmianowe różnice w pokroju roślin, zwłaszcza w wielkości plonu głównego (towarowego) - szyszek chmielu: odmiana Lubelski ok. 1,6 t*ha-1 i odmiana Marynka ok. 2.4 t*ha-1 p.s.m. Zawartość azotu w liściach i szyszkach chmielu była średnio dwa razy większa niż w pędach. Szyszki zawierały średnio dwa razy więcej fosforu oraz wyraźnie więcej potasu niż inne części rośliny. Większe zawartości wapnia i magnezu stwierdzono w liściach niż w innych częściach rośliny.Item Wpływ dolistnego nawożenia mikroelementami na wielkość plonu ziarna owsa(IUNG-PIB, 2006) Barczak, Bożena; Nowak, Krystian; Majcherczak, Edward; Kozera, WojciechBadania przeprowadzono w latach 1995-1998 na glebie płowej właściwej. należącej do kompleksu żytniego dobrego, klasy bonitacyjnej IIIb. Doświadczenie polowe założono metodą losowanych bloków w trzech powtórzeniach. Jego celem było porównanie działania mikroelementów stosowanych dolistnie w formie pojedynczych soli nieorganicznych oraz ich dwuskładnikowych kombinacji, a także wieloskładnikowego nawozu (Mikrochelat Gama), zawierającego składniki w formie schelatowanej, na kształtowanie wielkości plonu ziarna owsa odmiany Komes. Wykazano, że spośród wszystkich objętych badaniami kombinacji nawozowych naj korzystniej pod względem plonotwórczym oddziaływały: podwojona dawka miedzi oraz połączenie cynku i manganu. Najmniejsze plony ziarna owsa uzyskano natomiast z obiektów nawożonych pojedynczą lub podwojoną dawką boru. Dodatek boru lub molibdenu do nieorganicznych soli mikroelementowych na ogół znacząco obniżał ich plonotwórcze działanie. Wieloskładnikowy Mikrochelat Gama, zawierający składniki pokarmowe w formie schelatowanej, oddziaływał mniej korzystnie na wielkość plonu ziarna owsa niż nawożenie wyłącznie miedzią, porównywalnie natomiast jak stosowane sole cynku i manganu.Item Kształtowanie się zachwaszczenia żyta ozimego w płodozmianach i monokulturze zbożowej na glebie lekkiej(IUNG-PIB, 2006) Deryło, StanisławDoświadczenie założono na glebie bielicowej wytworzonej z piasków słabogliniastych, zaliczanej do kompleksu żytniego dobrego. Najmniejsze zachwaszczenie łanu żyta ozimego stwierdzono w płodozmianach. Wprowadzenie wysokiego poziomu agrotechniki spowodowało zmniejszenie liczby i powietrznie suchej masy chwastów. Chwastami panującymi w łanie żyta ozimego były głównie gatunki krótkotrwałe (89,5%).