Badania wykonano w warunkach produkcyjnych, gdzie obiektami były odmiany chmielu: aromatyczna - Lubelski i goryczkowa - Marynka oraz typ gleby: brunatna i mada.
Średnio chmiel wytwarzał ok. 5,7 t*ha-1 s.m. materii organicznej i w tym zakresie nie stwierdzono
istotnych różnic odmianowych. Zaobserwowano statystycznie nie udowodnione odmianowe różnice
w pokroju roślin, zwłaszcza w wielkości plonu głównego (towarowego) - szyszek chmielu: odmiana
Lubelski ok. 1,6 t*ha-1 i odmiana Marynka ok. 2.4 t*ha-1 p.s.m.
Zawartość azotu w liściach i szyszkach chmielu była średnio dwa razy większa niż w pędach. Szyszki
zawierały średnio dwa razy więcej fosforu oraz wyraźnie więcej potasu niż inne części rośliny. Większe
zawartości wapnia i magnezu stwierdzono w liściach niż w innych częściach rośliny.
W literaturze spotyka się rozbieżne dane dotyczące pobrania składników pokarmowych przez chmiel (w kg z ha) wraz z plonem głównym i ubocznym: od 117 do 272 kg N, 38-75 kg P2O5, 110-257 kg K2O, 154-296 kg CaO i 27-75 kg MgO. W warunkach krajowych wykazano, że średnio (lata x miejsce x odmiany) rośliny chmielu przy plonie szyszek w wysokości 2 t*ha-1 pobierały z gleby: 160 kg N, 15 kg P (35 kg P2O5) 115 kg K (140 kg K2O), 150 kg Ca (210 kg CaO) i 38 kg Mg (63 kg MgO).