Browsing by Author "Narolski, Bartosz"
Now showing 1 - 6 of 6
Results Per Page
Sort Options
Item Efektywność plonotwórcza siarki i azotu w produkcji żyta jarego(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy) Podleśna, Anna; Narolski, BartoszPrzedmiotem badań empirycznych prezentowanych w niniejszej pracy było rozpoznanie wpływu siarki nawozowej na plonowanie i jakość ziarna żyta jarego oraz zawartość i akumulację azotu i siarki w roślinie. W ramach badań przeprowadzono ścisłe 3-letnie doświadczenie polowe. Przedmiotem doświadczenia było żyto jare (Secale cereale L.)odmiany Bojko nawożone różnymi dawkami azotu (czynnik I) i siarki (czynnik II). Eksperyment przeprowadzono w latach 2009-2011 według metody split-plot, w gospodarstwie indywidualnym w Malicach koło Hrubieszowa, na glebie zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego. Przedplonem dla żyta był ziemniak, pod który zastosowano obornik bydlęcy w dawce 30 t·ha-1. Doświadczenie prowadzone było w 4 powtórzeniach. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że żyto jare odmiany Bojko wykazało dodatnią reakcję na nawożenie azotem i siarką wyrażoną wielkością i jakością plonów. Najbardziej korzystny wpływ na plon ziarna żyta jarego oraz jego strukturę, cechy biometryczne i jakość technologiczną oraz chemiczną ziarna miało zastosowanie azotu (czynnik I) w dawce 60 i 90 kg∙ha-1 oraz siarki (czynnik II) w dawce 40 kg∙ha-1. Wartość badanych cech plonu i jakości ziarna żyta jarego była silniej determinowana przez nawożenie azotem i jego współdziałaniem z warunkami pogodowymi niż przez nawożenie siarką. Podsumowując należy stwierdzić, że w warunkach ujemnego bilansu siarki w glebach uprawnych konieczne jest stosowanie tego składnika w postaci nawozów mineralnych. Obecnie w rolnictwie polskim zaleca się integrowany system produkcji w związku z czym w uprawie żyta jarego należy rekomendować nawożenie azotem w dawce 60 kg N∙ha-1 w powiązaniu z dawką siarki wynikającą z zasobności gleby w ten składnik (do 40 kg S∙ha-1).Item Efektywność plonotwórcza siarki i azotu w produkcji żyta jarego(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2016) Narolski, BartoszW celu rozpoznania wpływu siarki nawozowej na plonowanie i jakość żyta jarego oraz zawartość i akumulację azotu i siarki w roślinie przeprowadzono ścisłe 3-letnie doświadczenie polowe. Przedmiotem doświadczenia było żyto jare (Secale cereale L.) odmiany Bojko nawożone zróżnicowanymi dawkami azotu (czynnik I) i siarki (czynnik II). Eksperyment przeprowadzono w latach 2009-2011 według metody split-plot, w gospodarstwie indywidualnym w Malicach koło Hrubieszowa, na glebie średniej brunatnej dystroficznej typowej (BDt), wytworzonej z gliny piaszczystej średnioziarnistej (gpśr) [PTG 2008], zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego. Pod przedplon, którym był ziemniak zastosowano obornik bydlęcy w dawce 30 t·ha-1. Doświadczenie obejmowało 2 czynniki (w czterech powtórzeniach): 1. Nawożenie azotem w dawce: 0, 30, 60, 90 kg·ha-1 2. Nawożenie siarką w dawce: 0, 40 kg·ha-1 W trzech fazach wegetacji żyta jarego pobrano i przeanalizowano próbki materiału roślinnego (1- BBCH 30-31: liście, 2- BBCH 55-59: całe rośliny, 3 - BBCH 89-92: ziarno i słoma). W próbkach tych oznaczono plon suchej masy. W suchej masie ziarna i słomy oznaczono zawartość i akumulację ogólnych form N i S. Przed zbiorem roślin oznaczono komponenty plonu: MTZ, ilość ziaren w kłosie, obsadę roślin na 1 m2, długość kłosa i wysokość roślin. Po zbiorze roślin oznaczono plon z poletka, który następnie przeliczono na t·ha-1. W próbkach ziarna oznaczono zawartość białka ogólnego, skrobi i liczbę opadania. Obliczono charakterystyki nawożenia żyta azotem i siarką: efektywność rolniczą, fizjologiczną, indeks żniwny N i S, wykorzystanie N i S, wskaźnik efektywności końcowej N i S. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że żyto jare odmiany Bojko wykazało dodatnią reakcję na nawożenie azotem i siarką wyrażoną wielkością i jakością plonów. Najkorzystniejszy wpływ na plon ziarna żyta jarego oraz jego strukturę, cechy biometryczne i jakość technologiczną oraz chemiczną ziarna miało zastosowanie azotu (czynnik I) w dawce 60 i 90 kg·ha-1 oraz siarki (czynnik II) w ilości 40 kg·ha-1. Natomiast zastosowanie dawki 30 kg N·ha-1, bez względu na dodatek siarki, było niewystarczające dla realizacji potencjału plonotwórczego żyta. Wartość badanych cech plonu i jakości ziarna żyta jarego były silniej determinowane przez nawożenie azotem i jego współdziałaniem z warunkami pogodowymi niż przez nawożenie siarką. Obserwowano wzrost plonu biomasy żyta zebranego w fazie BBCH 30-31 i BBCH55-59, proporcjonalnie do zastosowanej dawki azotu, oraz wzrost wartości omawianych cech. Zastosowane nawożenie sprzyjało generalnie akumulacji azotu i siarki. Akumulacja jednostkowa azotu i siarki zależała istotnie od nawożenia azotem i wynosiła średnio 28,45 kg N·t-1 i 2,45 kg S·t-1. Nawożenie azotem i siarką nie wpływało istotnie na indeks żniwny azotu, natomiast obniżało indeks żniwny siarki. Przeciętnie indeks żniwny azotu wyniósł 75,85% a siarki 46,32%. Spośród badanych kombinacji najwyższą efektywność rolniczą i fizjologiczną wykorzystania azotu wykazano w warunkach zwiększenia nawożenia azotem do 60 kg·ha-1 z równoczesnym dodatkiem 40 kg S·ha-1. Biorąc pod uwagę wszystkie badane kombinacje nawożenia azotem i siarką należy stwierdzić, że najwyższe wykorzystanie azotu i najkorzystniejszy wskaźnik efektywności końcowej obliczono również dla obiektu, w którym zastosowano 60 kg N·ha-1 i 40 kg S·ha-1. Ta kombinacja powinna więc być zalecana do stosowania w praktyce nawożenia żyta jarego azotem i siarką. Wzrost nawożenia żyta azotem do 90 kg·ha-1 także wykazuje słabszy efekt, ponieważ powoduje zmniejszenie wykorzystania azotu, a dodatek siarki nawozowej zmniejsza jej wykorzystanie przez ziarno. Podsumowując należy stwierdzić, że w warunkach ujemnego bilansu siarki w glebach uprawnych konieczne jest stosowanie siarki nawozowej. Ponieważ rolnictwo polskie przechodzi na integrowany system produkcji proponuje się aby wariant 60 kg N·ha-1 w powiązaniu z 40 kg S·ha-1 był zalecany do stosowania w uprawie żyta jarego.Item Regulacja zachwaszczenia i sposób uprawy a dostępność fosforu dla roślin uprawnych(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach) Głowacka, Aleksandra; Klikocka, Hanna; Szostak, Bogdan; Narolski, BartoszItem Spring rye as a source of biomass and carbon in the soil(Institute of Agrophysics, Polish Academy of Sciences, 2024) Klikocka, Hanna; Podleśna, Anna; Narolski, Bartosz; Podleśny, JanuszThe aim of the experiment was to determine the mass yield and amount of total carbon accumulated by spring rye biomass in individual stages of growth determined according to the BBCH scale (Biologische Bundesanstalt, Bundessortenamt und CHemische Industrie): BBCH 30–31 – leaves, BBCH 55–59 – whole plants, BBCH 89–92 – grain and straw). The required results were obtained by conducting a field experiment (2009-2011) which tested the effect of the application of nitrogen (0,30, 60, 90 kg ha−1) and sulphur (0, 40 kg ha−1) on biomass yield, carbon content and accumulation, and also the C:N ratio. N application in the amount of 60 and 90 kg ha−1 was shown to have the most beneficial effect on biomass yield at each stage of growth. Carbon was accumulated in the amount of 1 294 kg ha−1 by the leaves (BBCH stage 30–31), 2 365 kg ha−1 by the whole plants (BBCH 55–59), 1 334 kg ha−1 by the grain BBCH 89–92), and 2 062 kg ha−1 by the straw (BBCH 89-92). The total accumulation of carbon by the dry matter of grain + straw increased up to the application rate of 90 kg N ha−1 following the addition of sulphur. The average total accumulation of C was 3 408 kg ha−1. The unit accumulation of carbon was reduced following the application of 30 kg N ha−1, but increased significantly with the level of nitrogen applied, averaging 892.7 C t−1. In general, it may be concluded that under conditions without manure application, ploughing the green matter and straw of spring rye is a good source of carbon in the soil, and is furthermore a technique aimed at limiting global warming by reducing greenhouse gases emissions.Item THE UPTAKE OF PHOSPHORUS BY SPRING TRITICALE GRAIN AGAINST THE BACKDROP OF SOIL TILLAGE, MINERAL FERTILIZATION AND SOIL CHEMICAL PROPERTIES(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach) Klikocka, Hanna; Szostak, Bogdan; Gaj, Renata; Głowacka, Aleksandra; Narolski, BartoszItem Yielding efficiency of sulfur and nitrogen in the production of spring rye(Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2021) Podleśna, Anna; Narolski, Bartosz