Rola, HenrykSekutowski, TomaszGierczyk, Tomasz2024-07-112024-07-112005Pamiętnik Puławski, 2005, 140, 245-2490552-9778https://bc.iung.pl/handle/123456789/1489Badania prowadzono w latach 2001-2004. Zlokalizowane zostały na dwóch glebach (płowej klasy IVb, kompleksu 5 - żytniego dobrego, oraz czarnej ziemi klasy II, kompleksu 2 - pszennego dobrego). Obserwację zmian zachodzących w zbiorowisku chwastów wykonywano w obiektach kontrolnych. Stan i stopień zachwaszczenia oceniano na początku wegetacji metodą ilościową podając gatunek i liczbę chwastów w szt.*m-2. Doświadczenia polowe podzielono na dwie części różniące się systemami uprawy: tradycyjnym i uproszczonym. Na glebie należącej do kompleksu pszennego dobrego, uprawianej systemem tradycyjnym w monokulturze kukurydzy znacznie zwiększyły swój udział w stosunku do stanu wyjściowego tylko dwa gatunki: Chenopodium album i Thlaspi arvense. Na stanowisku z uprawą uproszczoną stwierdzono zwiększenie liczebności: Echinochloa crus-galli, Chenopodium a/bum, Capsella bursa-pastoris i Galium aparine. Natomiast na kompleksie żytnim dobrym, w kukurydzy uprawianej w monokulturze, przy uprawie tradycyjnej znacznie zwiększyły swój udział w zbiorowisku tylko Chenopodium a/bum i Viola arvensis. W przypadku stanowiska, gdzie zastosowano uprawę uproszczoną stwierdzono dominację trzech gatunków: Echinochloa crus-galli, Viola arvensis i Brassica napus. Uproszczenia w uprawie oraz trzyletnia monokultura doprowadziły do pojawienia się w zbiorowisku nowych taksonów, takich jak: Solanum nigrum, Anthemis arvensis, Veronica persica, Geranium pusillum i Papaver rhoeas.kukurydzachwastymonokulturauprawa tradycyjnauprawa uproszczonamaizeweedsmonocultureconventional tillagereduced tillage