Sulewska, HannaJazic, PrzemysławPtaszyńska, Grażyna2024-07-112024-07-112005Pamiętnik Puławski, 2005, 140, 287-2950552-9778https://bc.iung.pl/handle/123456789/1493Doświadczenie przeprowadzono w latach 1995-2001 w KURiR AR w Poznaniu. Oceniano zdolność kiełkowania przechowywanych nasion kukurydzy w trzech testach: ciepłym, zimnym oraz polowym. W badaniach uwzględniono 8 odmian: Milpa, Kosmo, Aladin, LG 2190, LG 2242, LG 2250, Alarik i Anjou 207. Materiał siewny przechowywano przez sześć lat w ogrzewanej hali w temperaturze 18-20°C. Nasiona testowanych odmian wyraźnie różniły się tempem utraty zdolności kiełkowania w sześcioletnim okresie przechowywania. Najlepiej przechowywało się ziarno siewne odmiany Argos, które po upływie czterech lat kiełkowało w polu na poziomie 98%, a po pięciu - 56%. Czteroletni okres magazynowania nasion sześciu spośród ośmiu badanych odmian nie powodował istotnej obniżki zdolności kiełkowania, która w teście polowym wahała się od 84,5% do 97%, odpowiednio dla odmian Alarik i Argos. Nasiona odmian Kosmo i Milpa znacznie szybciej niż pozostałe traciły zdolność kiełkowania. Zdolność kiełkowania oceniana w teście ciepłym była silnie skorelowana z polową zdolnością kiełkowania. Uzyskane wyniki wskazują, że test zimny jest testem ostrzejszym niż polowa zdolność kiełkowania i test ciepły.kukurydzaprzechowywanie nasionzdolność kiełkowaniamaizeseed storagegermination ability