2023-11-202023-11-2031/01/20142081-2788https://bc.iung.pl/handle/123456789/532Uchwalona w 1992 roku w Rio de Janeiro „Konwencja o Różnorodności Biologicznej” podkreśla istotną rolę ochrony ex situ jako uzupełniającej metody ochrony różnorodności biolo gicznej gatunków i genotypów, w tym roślin występujących na naturalnych stanowiskach. W „Globalnej Strategii Ochrony Ro ślin” na lata 2011–2020 zapis oznaczony jako cel VIII precyzuje, że 75% roślin zagrożonych powinno znaleźć się w kolekcjach ex situ ogrodów botanicznych i banków nasion, a 20% powinno zo stać objętych programem restytucji do naturalnego środowiska. W Ogrodzie Botanicznym Krajowego Centrum Roślinnych Zasobów Genowych (KCRZG) w Bydgoszczy gromadzone są zasoby genowe traw, gatunki roślin dwuliściennych, posiada jących wartości użytkowe oraz rośliny mające zastosowanie na terenach zdegradowanych i ugorowanych (tzw. kolekcja rekul tywacyjna). W zakresie ochrony ex situ rodzimej różnorodności biologicznej w 2008 roku przystąpiono do odtwarzania natural nych zbiorowisk roślinnych. Dla utworzonych zbiorowisk przy gotowano warunki siedliskowe zbliżone do naturalnych. Do roku 2010 wykonano stanowiska dla halofitów, roślinności wydmo wej, kserotermicznej i ruderalnej oraz dla grupy efemerofitów. W 2011 r. w kolekcjach zgromadzono 114 gatunków objętych ochroną całkowitą i częściową w Polsce, co stanowiło 30,6% ga tunków z gromady paprotników oraz nago- i okrytonasiennych podanych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 5.01.2012 r. (Dz.U. 2012, nr 0, poz. 81).application/pdfbioróżnorodnośćgatunki chronioneochrona ex situogrody botaniczne